Φικίνος, Μαρσίλιος

(Ficino, 1433 – 1499). Ιταλός φιλόσοφος και φιλόλογος. Ο πατέρας του τον προόριζε για το ιατρικό επάγγελμα και τον έστειλε στην Μπολόνια να σπουδάσει. Την εποχή εκείνη βρισκόταν στη Φλωρεντία ο Γεώργιος Γεμιστός ή Πλήθων, που ήταν μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας για τη σύνοδο της Φλωρεντίας (1438). Ο Γεμιστός είχε πείσει τον Κοσμά των Μεδίκων να προσαρμόσει τον πλατωνισμό στα ιταλικά δεδομένα. Ο ηγεμόνας τού παραχώρησε όλα τα απαραίτητα για τον σκοπό αυτό μέσα, και ο Γεμιστός, που είχε γνωρίσει τον Φ. και γνώριζε την επίδοσή του στη φιλοσοφία, του ανέθεσε το καθήκον του προπαγανδιστή της πλατωνικής φιλοσοφίας στη Δύση. Ο Φ. ανέλαβε με ενθουσιασμό την υπόθεση και έγραψε πολλά έργα για τον σκοπό αυτό. Μετέφρασε επίσης στα λατινικά τα κείμενα του Πλάτωνα, καθώς και έργα των Αλκίνου, Πορφυρίου, Πρόκλου, Ψελλού και άλλων.